Zamek był  siedziba komturii do 1454 r. W roku 1479 Starogród zostaje włączony do Polski i został siedzibą starostów królewskich. Zamek odbudowano po zniszczeniach wojennych jeszcze w końcu XV wieku.  W 1505 r właścicielami założenia stali się biskupi chełmińscy.  Po kolejnych zniszczeniach w czasie najazdu szwedzkiego zamek ponownie odbudowano w latach 1682-1693. W końcu XVIII wieku  zamek był już ruiną. Biskup Jan Karol Hohenzollern (1785-1795) ostatecznie sprzedał go, a wkrótce jego pozostałości wykorzystano jako materiał budowlany.  Według przekazów historycznych w 1242 r. do Starogrodu Krzyżacy przywieźli z Sartowic relikwie św. Barbary. Od tego czasu zamek stał się miejscem kultu religijnego. Pielgrzymowali tu m.in. król Czech Wacław, żona księcia litewskiego Witolda, kardynałowie Włoch i Węgier oraz hrabiowie Anglii. Na zamku sporządzono i podpisano także akt lokacyjny dla Torunia i Chełmna. 

Kompleks składający się z zamku wysokiego i być może trzech przedzamczy  jest dogodny do prowadzenia badań nieinwazyjnych. Obejmą one zwłaszcza  teren zamku wysokiego oraz przedzamcze I i II.